HYMANS, Paul.

Geboren te Brussel op 23 maart 1865.

Overleden te Nice op 8 maart 1941.

Minister van Staat.

Eerste Minister, 1927-1931.

Minister van Buitenlandse Zaken, 1918-1920, 1924-1925, 1927-1935.

Minister van Justitie, 1926-1927.

Minister van Economische Zaken, 1917-1918.

Lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Buitengewoon Gezant en Gevolmachtigd Minister in Londen, 1915-1917.

Belgisch Afgevaardigde bij de Vredesconferentie te Versailles.

Voorzitter van de eerste algemene vergadering van de Volkerenbond te Genève, 1920.

Voorzitter van de Koninklijke Academie van België.

Grootkruis Leopoldsorde en Kroonorde, Medaille van de Nationale Restauratie 1914-1918, Burgerlijk Kruis 1ste Klasse, Regeringsmedaille van Koning Leopold II, Herinneringsmedaille van het Eeuwfeest.

Grootkruis Orde van St. Michaël en St. Joris Groot-Brittannië, Orde van St. Maurice en St. Lazarus Italië, Orde van St. Gregorius de Grote Vaticaan, Orde van Adolf van Nassau Luxemburg, Orde van de Condor des Andes Bolivië, Orde van de Bevrijder Venezuela, Orde van de Drie Sterren Letland, Orde van de Witte Adelaar Servië, Orde van de Witte Adelaar Polen, Orde van de Rijzende Zon Japan, Orde van de Witte Roos Finland, Orde van de Nederlandse Leeuw, Danebrog Orde Denemarken, Mohammed Ali Orde Egypte, Orde van de Ster Roemenië, St. Etienne Orde Hongarije, Legioen van Eer Frankrijk, Orde van de Ster Ethiopië, Skanderbeg Orde Albanië, Orde van de Valk IJsland, St. Olav Orde Noorwegen, Danilo Orde Montenegro, Christus Orde Portugal, Boyaca Orde Colombia, Karel III Orde Spanje, Orde van de Zon Peru en Wasa Orde Zweden, Groot Officier Kroonorde Perzië.

De liberale staatsman, doctor in de rechten en hoogleraar aan de Université libre de Bruxelles (ULB) Paul Hymans heeft in de loop van zijn carrière verschillende ministerposten bekleed. Als overtuigd verdediger van het niet-confessioneel en openbaar onderwijs heeft hij ertoe bijgedragen om in 1919 de leerplicht in te voeren, evenals het universeel stemrecht. Door zijn internationaal prestige werd hij voorzitter van de eerste Algemene Vergadering van de Volkerenbond in 1920. Zijn vier mandaten als minister van Buitenlandse Zaken (1918-1920, 1924-1925, 1927, 1934-1935) maakten hem tot de voornaamste architect van het Belgische buitenlands beleid tot aan de Tweede Wereldoorlog.
Paul Hymans, volksvertegenwoordiger voor Brussel van 1900 tot 1941, profileerde zich snel tot leider van de liberale linkervleugel. Als hoogleraar en vervolgens voorzitter van de raad van bestuur van de Université libre de Bruxelles (ULB), was hij een fervent voorstander van het niet-confessioneel en openbaar onderwijs. Samen met de Broqueville en Vandervelde voerde hij in 1919 het algemeen stemrecht en de leerplicht in België in.
Zijn ministeriële loopbaan begon in 1916 toen hij naar de Ministerraad - de Belgische regering in ballingschap - in Le Havre werd geroepen en benoemd tot gevolmachtigd minister (ambassadeur) in Londen voor de duur van de oorlog. Van 1917 tot 1918 was hij ook minister van Economische Zaken. Na de oorlog vertegenwoordigde hij ons land als minister van Buitenlandse Zaken (van 1918 tot 1920) op de Vredesconferentie van Parijs en nam hij deel aan de opstelling van het Handvest van de Volkerenbond. Hij zat de eerste Algemene Vergadering van deze organisatie voor in Genève in 1920. In 1921 werkte hij mee aan de oprichting van de douane-unie tussen België en Luxemburg. Hij speelde ook een belangrijke rol in de onderhandelingen over het Daws-plan (1924) dat bepaalde dat Duitsland zijn herstelbetalingen aan de geallieerden moest hervatten.

Als minister van Buitenlandse Zaken van 1924 tot 1925 en van 1927 tot 1934 ondertekende hij in 1928 het Briand-Kelloggpact waarin de 65 ondertekenaars zich ertoe verbonden af te zien van oorlog als middel om conflicten op te lossen. Paul Hymans was een van de drijvende krachten achter de politiek van vrede, verzoening en neutraliteit van België tussen de twee wereldoorlogen. Hij werd nogmaals minister van Buitenlandse Zaken van 1934 tot 1935.

Als lid en nadien voorzitter (1937) van de Koninklijke Academie van België en ondanks zijn drukke nationale en internationale activiteiten publiceerde Paul Hymans ook meerdere werken over de Belgische politieke en parlementaire geschiedenis.